Deca i omladina sa smetnjama u razvoju predstavljaju posebno osetljivu kategoriju lica u medicinskom, psihološkom, pedagoškom i socijalnom smislu.
Da bi se dobio terapijski rezultat, potreban je holistički pristup u lečenju, koji obuhvata u medicinskom smislu, što raniju dijagnostiku i započeti adekvatno lečenje ove dece, koje je dugogodišnje, iziskuje znanje i umeće i upornost deteta i stručnjaka.
Kada ovoj deci pridodamo i njihove roditelje, članove porodice onda dolazimo do respektabilnog broja članova društva koji su direktno pogođeni ometenošću deteta u razvoju.
Tema koja zaokuplja društva čitavog sveta je integracija ove dece u porodične i šire socijalne kontakte.
Deci i omladini sa smetnjama i poremećajima u razvoju potrebna je fizikalna, kineziterapija i potpuni defektološki tretman, puno ljubavi i pažnje.
Radimo po metodologiji zasnovanoj na naučnim dokazima, koja se konstantno razvija i usavršava i koja je prilagođena svakom pojedincu u cilju postizanja što efikasnijih i bržih rezultata tretmana.
Tretmani se sprovode u specijalizovanim kabinetima i prostorijama za tretman, senzornu integraciju, reedukaciju psihomotorike, radno-okupacionu terapiju… U tretmanu se koriste najsavremenije (re)habilitacione i asistivne tehnologije. Program se razvija pojedinačno za svako dete i porodicu, uzimajući u obzir i stanje zdravlja i razvojne osobine deteta, kao i mogućnosti i potrebe porodice.
U cilju unapređivanja kvaliteta usluga, uvođenja novih procedura, metoda, tehika i tehnologija rada, Centar ima stalnu saradnju sa naučnim i stručnim instutucijama u zemlji i inostranstvu.
ŠTA JE NAŠ POSAO
PRVI KORAK U LEČENJU DECE SA POSEBNIM POTREBAMA
Zbog svega navedenog, pristup u lečenju lica sa posebnim potrebama je drugačiji jer iziskuje dodatnu pažnju i obim prilikom uzimanja anamneze, funkcionalnog i defektološkog statusa.
ANAMNEZA
Da bi imali jasnu sliku o samom pacijentu, potrebno je da se pre svega uzme lična (ako je moguće) i porodična anamneza, nakon čega se pažljivo iščitavaju izveštaji drugih lekara i stručnjaka i izveštaji urađenih dijagnostičkih procedura.
Specifičnost anamnestičkih podataka je da posebno mesto zauzimaju dnevne aktivnosti, svakodnevne tegobe i životne navike u socijalnom i radnom okruženju.
Dobro uzeta anamneza prikazuje pacijenta u pravom svetlu i usmerava dalja ispitivanja na fokus koji predstavlja najčešće najveću tegobu.
FUNKCIONALNI STATUS
Specifičnosti funkcionalnog statusa lica sa posebnim potrebama se ogleda u proceni preostalih sposobnosti.
Funkcionalni status uspostvlja referencu somatskog statusa pacijenta u vremenu. To je ujedno polazna tačka sa preciznim podacima na osnovu čega se prati i poredi uspešnost terapijskih procedura.
Dijagnoza se postavlja merenjem bikondilarnog razmaka (razmak između kolena) u stojećem položaju, a po potrebi se pravi i RTG pregled.
FUNKCIONALNI STATUS obuhvata preciznu somatopedsku procenu:
AKTIVNOSTI SVAKODNEVNOG ŽIVOTA (ASŽ) KOJE SE PROCENJUJU
Poseban segment su aktivnosti svakodnevnog života (ASŽ). Ceni se da li je pacijent samostalan, uz pomoć ili potpuno zavisan od druge osobe za obavljanje ASŽ-a.
INTEGRATIVNI PRISTUP U LEČENJU – TIMSKI RAD
Najčešće tretirani poremećaji koje uspešno lečimo su:
TERAPIJSKE PROCEDURE I TEHNIKE
DECA SA POSEBNIM POTREBAMA I TERAPIJA
Uz preciznu anamnezu, uvid u medicinsku dokumentaciju, precizno urađen funkcionalni status i izvršenu defektološku procenu i dijagnostiku, izrađuje se plan i program lečenja i rehabilitacije koji u prvi plan fokusira prisustvo bola koji se eliminiše analgetskim fizikalnim procedurama.
To je ujedno i uvod u sistemsko rešavanje tegoba a to je primena kineziterapijskih procedura sa kojima započeti po otklanjanju bola i posledica dugotrajnosti trajanja tegoba.
Kineziterapija lica sa posebnim potrebama najčešće obuhvata osposobljavanje pacijenta za samostalno ili što manje zavisno sprovođenja ASŽ-a.
Proces rehabilitacije, iako traje duže nego ostale forme lečenja, u jednom trenutku mora da se završi.
To je obično onaj momenat kada su terapijski ciljevi ispunjeni, a pacijent ponovno osposobljen do maksimalnih granica.
Međutim, ukoliko se ne nastavi sa održavanjem postignutog, funkcije se gube.
Zbog toga je potrebno da se izvrši motivacija pacijenta i porodice o neophodnosti terapija kao i edukacija za sprovođenje terapija u kućnim uslovima.
Ukoliko su terapijski efekti pozitivni, porodica i pacijent imaju najbolji mogući motiv a to je dostojanstven život.
STRUČNI TIM Ambulante NIKA:
prof. dr Goran Nedović, somatoped, mr Darija Jokić, klinički psiholog, Marko Batur, defektolog, Marija Perić, radni terapeut,
Žarko Popović, viši fizioterapeut, somatoped
Leave Your Comments